
Hoeders van het Hart
"Waar liefde de grond is en waarheid het kompas, daar hoeden wij het hart."
Een cirkel van zielen in co-creatie
Ik bewandel het sjamanistische pad. Niet als route met eindbestemming, maar als een levende, ademende reis door werelden – zichtbaar en onzichtbaar. Geleid door fluisteringen uit het Grote Mysterie, door de stem van de aarde onder mijn voeten, door de zachte aanraking van de voorouders. In dat pad ben ik geefluik: een kanaal van bezielde boodschappen, gedragen door het mediumschap en gevoed door overgave.
-
Langs deze weg ben ik niet alleen. Negen zielen reizen met mij mee. Sommigen kwamen vanzelf — met een open hart, een heldere roep. Anderen verschenen in mijn dromen, in trancereizen, als visioenen op de drempel tussen werelden. Hen nodigde ik uit, vanuit weten, vanuit herkenning. Niet als collega’s, maar als Hoeders van het Hart – mededragers van iets groters: een veld. Een kracht. Een belofte.
-
Samen vormen wij een levende cirkel. Geen team, geen structuur. Maar een kloppend veld van wijsheid, speelsheid, zachtheid en vuur. We co-creëren niet vanuit doen, maar vanuit zijn. We dragen geen werk, we dragen waarheid. We leiden niet, we herinneren.
Op onze nieuwe plek – een heilige bedding in de aarde – openen we de deuren voor wie voelt dat het tijd is. Tijd om naar binnen te keren. Tijd om los te laten wat zwaar is. Tijd om je te herinneren wie je werkelijk bent.
-
In jaartrainingen, weekenden, retraites en rituelen, brengen we je terug naar jouw oorspronkelijke trilling.
-
Van overleven naar léven.
Van afgescheiden naar verbonden.
Van zoeken naar thuiskomen.
-
Wij zijn leraren, en tegelijk leerlingen.
We reiken aan én ontvangen.
We begeleiden én spiegelen.
Soms spreken we, soms zwijgen we — maar altijd in dienst van het grotere geheel.
-
In elke cirkel zul je zielen uit dit veld ontmoeten. Sommigen tonen zich op deze plek, zichtbaar en herkenbaar. Anderen dragen in stilte, vanuit de luwte. En dat is precies zoals het bedoeld is. Want het veld is heel. En leeft.
-
Wanneer jij instapt, word je deel van dit veld. Je hoeft niets mee te brengen, behalve jezelf. Je wordt gedragen, ontmoet, ontwikkeld. Hier mag je thuiskomen. Hier mag je herinneren.
-
Welkom in de cirkel.
Welkom in het veld van bezieling, bedding en bron.
Welkom bij de Hoeders van het Hart.
Welkom thuis in jezelf.
Ontmoet de "Hoeders van het Hart":
“Als levend medicijn zijn zij afgestemd op de trilling van waarheid, liefde en herinnering – ieder op hun unieke manier.”
Wij zijn de Hoeders van het Hart
Ilse Brundel, Jos van der Linden, Karin van Elst, Magdalina Bannik,
Roxanne Tom, Shanty Haazer, Job Nauta, Walter Huizer & Joanne May
*Lees hun verhaal en beleving hieronder!
Jos van der Linden
Over mij
Ik ben een zoeker, een voeler, een mens met een hart dat klopt voor verbinding. Pas de afgelopen jaren ben ik mij gaan verdiepen in het sjamanisme. Spiritualiteit is mij echter niet vreemd. Ik ben katholiek opgevoed, maar heb gaandeweg mijn eigen geloof gecreëerd. Gegrepen door het boek "Seth spreekt" ontstond er een honger naar inzicht in verschillende spirituele stromingen – en zo begon mijn zoektocht.
Ik liep een 600 km lange Camino naar Santiago. Volgde diverse NLP-opleidingen binnen het programma "Healing the Wounded Heart". Was jarenlang vrijwilliger in een hospice. En in het dagelijks leven geef ik sturing aan bedrijven. Werken met mensen en de wederzijdse wisselwerking heeft mij gevormd tot wie ik nu ben. Ik merk dat het sjamanisme een oneindige verdieping te bieden heeft – een thuiskomen in lagen van bewustzijn waar woorden soms tekortschieten.
Wat mij beweegt op dit pad is het diepe verlangen om herinnering te wekken – herinnering aan wie we werkelijk zijn, onder de lagen van drukte, verwachtingen en verhalen.
Wat mij raakt in dit werk
Wat mij het meest raakt, is het moment waarop iemand thuiskomt in zichzelf. Die zachte blik, een ademhaling die zakt, een traan die stil getuigt van een diepe waarheid. Dat zijn de heilige momenten waarvoor ik aanwezig wil zijn – als getuige, als begeleider, als medemens.
Zelf nu, terwijl ik dit schrijf, krijg ik kippenvel. Ik ben dan zo dankbaar dat ik iemand heb kunnen helpen op zijn reis hier op aarde. We hebben allemaal onze reis te maken. We zijn hier om te mogen leren, ervaren, maar ook om los te laten – en juist daarin zit onze groei.
Mijn rol in het veld
Ik beweeg als ruimtehouder, spiegel, soms gids, soms leerling. Mijn kracht ligt in het creëren van een veilige bedding waarin alles er mag zijn – het rauwe, het zachte, het nog-onbenoemde. In workshops ben ik aanwezig met open oren en een open hart, of dat nu in stilte is, in klank of in beweging.
Mijn verbondenheid met de workshops
Nu en in de toekomst ben ik verbonden met de workshops als co-creator van beleving en verdieping. Soms ben ik diegene die een vuur aanwakkert, soms diegene die in de schaduw een hand vasthoudt. Ik geloof in de kracht van cirkels, in samen herinneren en ontwaken.
Vanuit mijn essentie
Wat ik hoop dat deelnemers van mij voelen, is echtheid. Niet perfectie, maar aanwezigheid. Vanuit mijn essentie breng ik een trilling van vertrouwen en innerlijke rust, met ruimte voor speelsheid en het mysterie van het niet-weten.
Krachtvoorwerp, gids of ritueel
Ik werk graag met een veer die ik vond tijdens een belangrijke overgang. Ze herinnert mij eraan dat ik gedragen word. Ritueel is voor mij een taal van de ziel – ik gebruik eenvoudige rituelen zoals het aansteken van vuur, het spreken van intenties, en het eren van de stilte als bron.
Inspiratie en kracht
Ik vind kracht in de natuur – in de traagheid van bomen, de kracht van een storm, het gefluister van water. Mijn inspiratie komt vaak wanneer ik mijn hoofd buig en mijn hart laat spreken – tijdens een wandeling, een droom of in een lied dat mij raakt.
Ik voel mij thuis in de natuur. Ik ben zeezeiler en kan uren turen naar het water en het geluid van de golven. Anderzijds ben ik gek op wandelen, bijvoorbeeld tijdens tochten op grote hoogten in de Dolomieten. In deze omgeving vind ik het fijn om gedichten te schrijven – woorden die als vanzelf komen, gedragen door de ruimte om mij heen.
Speelse reflectie
Als element voel ik me verbonden met lucht – de adem, de woorden, de wind die beweegt tussen werelden.
En het dier dat mij nu begeleidt is de uil – waarnemer van het ongeziene, zacht en scherp tegelijk, met ogen die in de nacht kunnen zien.




